يك پل ستاره‌اي آبي در راه شيري و همسايگي منظومه‌ي شمسي كشف شد
فيزيكدانان ناحيه‌ي پل-مانند تازه‌اي در كهكشان راه شيري و همسايگي منظومه‌ي شمسي شناسايي كرده‌اند كه مملو از ستارگان بسيار داغ آبي و در حال انفجار است.
پژوهشگران با استفاده از تلسكوپ فضايي گايا (Gaia) آژانس فضايي اروپا، در حال تهيه‌ي دقيق‌ترين نقشه‌ي بازوهاي مارپيچي كهكشان در همسايگي منظومه‌ي شمسي بودند كه اين محدوده‌ي جديد كه آن را «تيغه‌ي قيفاووس» (Cepheus Spur) ناميده‌اند كشف كردند.
اين محدوده ميان بازوي شكارچي (جبار) كه منظومه‌ي شمسي ما در آن است و صورت فلكي برساوش قرار دارد و به شكل پل يا كمربندي ميان دو بازوي مارپيچي كشيده شده و داراي شمار زيادي ستاره‌ي عظيم با اندازه‌اي ۳ برابر خورشيد است كه بر اثر گرماي شديد داراي رنگ آبي هستند.
ستاره‌شناسان چنين ستارگان غول‌پيكر و آبي را به دليل طول موج‌هاي نوري كه اكثرا در طيف آبي از آن‌ها گسيل مي‌شود، ستارگان OB (گروه‌هايي منظم از رده‌ي طيفي O يا B ستارگان) نام‌گذاري مي‌كنند. اين ستاره‌ها نادرترين، داغ‌ترين، بزرگترين و داراي كوتاه‌ترين عمر ستاره‌ها در كل كهكشان هستند.
موقعيت محدوده‌ي ستاره‌اي آبي در بازوهاي كهكشان راه شيري با رنگ زرد مشخص شده است.
ميكل‌آنژ پانتالئوني گونزالس» (Michelangelo Pantaleoni González) پژوهشگر مركز تحقيقات نجوم اسپانيا گفت: «ستاره‌هاي OB بسيار نادر هستند و در سراسر كهكشان با ۴۰۰ ميليارد ستاره ممكن است كمتر از ۲۰۰ هزار باشند. چون اين ستاره‌ها مسؤول شكل‌گيري بسياري از عناصر سنگين هستند، مي‌توان آن‌ها را به نوعي غني‌كننده‌ي كهكشان دانست.»
او افزود: «با توجه به همين نوع ستارگان كه سال‌ها پيش مرده‌اند، زمين‌شيمي (Geochemistry) كره‌ي زمين، براي ايجاد ساختارهاي زيستي يا زيست‌شيمي (Biochemistry) پيچيده كافي بوده است. هر جا ستارگان آبي پيدا كنيم، فعال‌ترين و زنده‌ترين مناطق كهكشان را يافته‌ايم.»
موقعيت ناحيه‌ي ستاره‌اي آبي همسايگي منظومه‌ي شمسي در راه شيري با نقاط زرد رنگ مشخص شده است.
پژوهشگران در اين مطالعه كه در نشريه‌ي Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده، نقشه‌ي خود را با استفاده از محاسبات مثلثاتي فاصله‌ي ستاره‌ها با زمين كه به نام تكنيك اختلاف منظر شناخته مي‌شود، تهيه كردند. آن‌ها با مقايسه‌ي موقعيت ظاهري ستارگان كه از منظرهاي گوناگون در طول مدار زمين به دور خورشيد مشاهده مي‌شوند، مي‌توانند فاصله تا ستاره را محاسبه كنند.
با استفاده از اين تكنيك همراه با داده‌هاي تلسكوپ گايا، اين تيم پژوهشي، نقشه‌برداري از ستاره‌ها را با فاصله‌اي فراتر از هر فهرست ديگر و همچنين در مناطقي كه پيش از اين خالي تصور مي‌شد، انجام داد.
گونزالس افزود: «پس از يك ماه كار اين نقشه‌ي زيبا را براي نخستين بار ديديم و احساس كردم مانند كسي كه به دنبال نور است، اولين نقشه‌هاي دقيق جهانمان را در مقياسي ديگر دنبال مي‌كنيم. از سويي زماني كه مي‌بينم محدوده‌ي ستاره‌اي ما چقدر گسترده است، احساس كوچكي مي‌كنم.»
دانشمندان با رصد حركت پيوسته‌ي ستاره‌ها در همان جهت، ثابت كردند كه منطقه‌ي جديد بخشي از قرص كهكشاني مارپيچي است كه بيشتر مواد كهكشان ما را تشكيل مي‌دهد و فقط يك ترازبندي تصادفي از ستاره‌ها به شمار نمي‌رود. آن‌ها همچنين تصور مي‌كنند كه مشاهده‌ي موقعيت تيغه‌ي قيفاووس كه كمي بالاتر از قرص كهكشاني قرار گرفته است، مي‌تواند نكات دلهره‌آوري را درباره‌ي گذشته‌ي راه شيري معلوم كند.
گونزالس خاطرنشان كرد: «اگر ما در كهكشاني موج‌دار زندگي مي‌كنيم كه با تغييرات عمودي اندك يا موج در ديسك خود همراه است، مي‌تواند پيشينه‌ي تكامل سخت كهكشان ما را نشان دهد و نشانه‌هايي از برخورد با كهكشان‌هاي ديگر در گذشته باشد.»
گام بعدي براي پژوهشگران قرار دادن ستاره‌هاي OB اضافي در يك نقشه‌ي دقيق‌تر است كه اميدوارند اطلاعات باز هم بيشتري درباره‌ي ساختارهاي كهكشان ما ارائه دهد.
منبع:https://www.livescience.com/new-milky-way-spur-discovered.html
برچسب: كهكشان،
ادامه مطلب
